Toen in een aantal Arabische landen een revolte begon was het Westen enthousiast. Het zou een stap zijn naar een Midden-Oosten vol democratieën naar westers model. Maar toen kwam de slachtpartij in Syrië, de greep naar de macht door de islam in Egypte, de moord op de oppositieleider in Tunesië de chaos in Libië. Die Arabische lente bleek niet uitsluitend goed nieuws. Intussen vinden in het koninkrijk Saoedi-Arabië - relatief - grote veranderingen plaats. Zo mogen vrouwen zich met de politiek gaan bemoeien; ze krijgen actief en passief stemrecht. En het parlement zal voortaan voor 20% uit vrouwen bestaan. Er worden meer stappen gezet naar modernisering. Het land heeft nog een lange weg te gaan en er zijn nog een hoop normale rechten niet gewaarborgd, maar het zijn stappen in de goede richting. En de vraag is: leiden dat soort weinig spectaculaire stappen uiteindelijk niet tot meer dan de uitbundige revoltes elders?