Als je aan Iran denkt dan zie je Ayatollahs en fanatici, maar niet meteen romantiek en een seksuele revolte. Toch heeft die zich volgens Foreign Policy in het land voor gedaan in de laatste decennia. Iraniers die na een lang verblijf elders terugkeren in hun vaderland weten niet wat ze zien. "Het lijkt eerder London, dan Teheran". Je kunt het merken aan de omgangsvormen, maar ook aan de cijfers. Nog nooit in de geschiedenis van de mensheid is ergens het geboortecijfer sneller gedaald dan in Iran. IN recordtempo zijn jonge Iraniers aan de pil geraakt en aan andere voorbehoedsmiddelen. Daardoor is bij de omgang tussen mannen en vrouwen, jongens en meisjes, niet langer snel trouwen en snel veel kinderen krijgen centraal, maar romantiek en liefde. De gemiddelde leeftijd waarover wordt getrouwd is dan ook sterk gestegen, naar Europese waarden. Wat de omgang tussen mannen en vrouwen betreft gaat Iran in de steden steeds meer lijken op een modern westers land. De vraag die Foreign Policy zich stelt: hoe lang kan dat samengaan met een middeleeuwse thoecratie?