Nu de macht van Moebarak in Egypte duidelijk aan het wegkwijnen is, ziet Israël zich geconfronteerd met een strategisch probleem. De Egyptische dictator was namelijk Israël's enige betrouwbare bondgenoot in het Midden-Oosten. Vorig jaar blies Israel eigenhandig zijn bondgenootschap met Turkije op. Wat er in de toekomst ook met Egypte gaat gebeuren, vast staat dat er voorlopig geen stabiele regering is. Direct gevolg is dat Isreal verder geisoleerd komt te staan, en als een haas op zoek moet naar nieuwe vrienden. Zeker nu de invloed van de VS in de regio zienderogen achteruit gaat. Naast de VS heeft Israël altijd tenminste één pro-Westerse bondgenoot nodig gehad in het Midden-Oosten. Eerst was dat Frankrijk, dat kort na de Tweede Wereldoorlog nog een groot deel van Noord-Afrika bestuurde. Toen kwam het Iran van de Sjah, tot dat zich na de revolutie fel tegen Israël keerde. Ook de bondgenootschappen met Jordanië en Marokko bleken niet stabiel. Toen in 1981 Moebarak aan de macht kwam, verbond Egypte zich aan Saoedi-Arabië in een pro-Amerikaans bondgenootschap. Israel sloot daarbij aan, tot grote woede van de Islamitische bevolking van die landen. Dit bondgenotschap was vooral van belang voor de gezamelijke angst voor Iran. Israël heeft dringend een nieuwe vriend nodig, en Syrië is een mogelijke kandidaat, hoewel de landen officieel nog altijd met elkaar in oorlog zijn. Wat hen verbindt is een gezamelijk belang om de toestand in de regio niet verder uit de hand te laten lopen.
Bron(nen): Haaretz