Toen Rusland Oekraïne binnenviel, meldde Oleksiy Anulya zich aan voor militaire dienst. Hij werd al snel krijgsgevangen genomen door Russische soldaten. Wat volgde was een nachtmerrie die bijna tien maanden duurde.
In maart 2022, tijdens de Russische bezetting van de regio Tsjernihiv, werd Oleksiy gevangen genomen. Twee medegevangenen werden direct doodgeschoten, en Oleksiy werd gedwongen om het embleem van een van hen op te eten. Daarna werd hij uitgekleed en bijna verkracht, maar werd gered door inkomend artillerievuur. Vervolgens bonden de Russische soldaten zijn handen achter zijn rug en hingen hem aan het plafond, waarbij zijn tenen nauwelijks de grond raakten. Zo hing hij zes dagen zonder kleren. Gedurende deze tijd werd hij getuige van de verkrachting van een jonge gevangene.
Na deze verschrikkingen werd Oleksiy overgebracht naar Russisch grondgebied, waar hij in een tentenkamp bij Koersk terechtkwam. Daar werden twee van zijn tanden zonder verdoving getrokken door een tandarts. Vervolgens werd hij overgebracht naar een detentiecentrum, waar hij zeven uur lang werd geslagen als onderdeel van zijn "ontvangst".
In mei 2022 werd Oleksiy naar een zwaarbeveiligde gevangenis in de regio Toela gestuurd. Hier werden de gevangenen dagelijks zonder reden geslagen. Oleksiy's wonden begonnen te ontsteken en de bewakers sloegen opzettelijk op deze wonden. Zijn been werd doorboord met een roestige schaar en zijn pees werd doorgesneden met een roestig mes. Hij bracht 108 dagen door in eenzame opsluiting.
Ondanks de onmenselijke omstandigheden, hield Oleksiy vol vanwege de gedachte aan zijn kinderen. Hij wilde niet dat ze zonder vader zouden opgroeien. In gevangenschap verloor hij 40 kilogram en werd hij zeven centimeter korter. Zijn lichamelijke verwondingen waren talrijk, waaronder een hersenschudding, gebroken botten en gescheurde pezen.
Op 31 december 2022 werd Oleksiy eindelijk vrijgelaten tijdens een gevangenenruil. Hij werd samen met 140 andere Oekraïense soldaten geruild. Na zijn vrijlating onderging hij een lange periode van medische behandeling en revalidatie in Oekraïne, Letland en Israël.
Oleksiy besloot zijn ervaring te gebruiken om anderen te helpen. Hij richtte de "Price of Freedom" stichting op om krijgsgevangenen en hun families te ondersteunen. Hij heeft al 49 mensen uit gevangenschap geholpen en werkt onvermoeibaar om meer gevangenen vrij te krijgen.
Zijn getuigenis werd opgenomen door de Verenigde Naties en zijn zaak is geregistreerd bij het Internationaal Strafhof in Den Haag. Ondanks zijn lichamelijke beperkingen blijft Oleksiy vastberaden om anderen te helpen en gerechtigheid te zoeken voor de gruweldaden die hij en zijn medegevangenen hebben doorstaan.
Er zijn Nederlanders die vinden dat Rusland onze vriend moet zijn, zoals Geert Wilders en Wierd Duk. Misschien weten ze niet wat Rusland doet. Hier kunnen ze het lezen. Of in Der Spiegel.