Steeds meer (kinderen van) immigranten in Frankrijk keren terug naar het land van herkomst. Vaak zijn ze goed opgeleid en zeker niet kansloos om een goed bestaan op te bouwen. In The Wall Street Journal komt een Frans-Marokkaanse vrouw die terugkeert aan het woord en die over Marokko zegt: "Het is een land van grote mogelijkheden."
Sinds de jaren zestig trokken veel immigranten vanuit Noord-Afrika naar Frankrijk, vooral uit Marokko, Tunesie en Algerije. In tijden van recessie was/is het opvallend hoe deze immigranten en hun kinderen bijzonder goed zijn vertegenwoordigd in werkloosheidsstatistieken en ook op andere manieren maar moeizaam in Frankrijk aarden.
Wat voor een aantal Franse Marokkanen de terugkeer naar Marokko aantrekkelijk maakt, is de liberalisering die dit land doormaakt. Sinds Koning Mohammed VI op de troon zit (1999), is er sprake van meer vrijheid en minder achterstelling van vrouwen. Intussen groeide de economie onstuimig (sinds 2000 vier procent per jaar).
En wat verder van belang is: in Frankrijk wordt flink gediscrimineerd. Onderzoek heeft aangetoond dat de kans op een baan met twee/derde afneemt als onderaan de sollicitatiebrief een Arabisch klinkende naam staat. Liberte? Egalite? Fraternite? No way.
Interessant is in dit verband dat het bijna altijd gaat om mensen die voortreffelijk Frans spreken, wat het in Nederland geldende cliche ondergraaft dat de integratie van Noord-Afrikanen zo moeizaam verloopt omdat er sprake zou zijn van een zogenaamde 'taalachterstand.'
De Franse overheid onderkent inmiddels dit probleem en zegt er alles aan te doen om achterstelling en discriminatie uit te bannen. Maar lang niet alle Marokanen hebben zin hierop te wachten. Met hun goede opleiding op zak gaan ze terug de Middellandse Zee over. En ontpoppen zich aldaar niet zelden als ambitieuze ondernemers, aldus The Wal Street Journal.
Sinds de jaren zestig trokken veel immigranten vanuit Noord-Afrika naar Frankrijk, vooral uit Marokko, Tunesie en Algerije. In tijden van recessie was/is het opvallend hoe deze immigranten en hun kinderen bijzonder goed zijn vertegenwoordigd in werkloosheidsstatistieken en ook op andere manieren maar moeizaam in Frankrijk aarden.
Wat voor een aantal Franse Marokkanen de terugkeer naar Marokko aantrekkelijk maakt, is de liberalisering die dit land doormaakt. Sinds Koning Mohammed VI op de troon zit (1999), is er sprake van meer vrijheid en minder achterstelling van vrouwen. Intussen groeide de economie onstuimig (sinds 2000 vier procent per jaar).
En wat verder van belang is: in Frankrijk wordt flink gediscrimineerd. Onderzoek heeft aangetoond dat de kans op een baan met twee/derde afneemt als onderaan de sollicitatiebrief een Arabisch klinkende naam staat. Liberte? Egalite? Fraternite? No way.
Interessant is in dit verband dat het bijna altijd gaat om mensen die voortreffelijk Frans spreken, wat het in Nederland geldende cliche ondergraaft dat de integratie van Noord-Afrikanen zo moeizaam verloopt omdat er sprake zou zijn van een zogenaamde 'taalachterstand.'
De Franse overheid onderkent inmiddels dit probleem en zegt er alles aan te doen om achterstelling en discriminatie uit te bannen. Maar lang niet alle Marokanen hebben zin hierop te wachten. Met hun goede opleiding op zak gaan ze terug de Middellandse Zee over. En ontpoppen zich aldaar niet zelden als ambitieuze ondernemers, aldus The Wal Street Journal.
Bron(nen): The Wall Street Journal
POPULAIR NIEUWS
3 signalen dat de mensen om je heen niet echt om je geven
Na een jaar gepruts: NSC -17 zetels, VVD -5 zetels. CDA grote winnaar
Liz Snoijink ziet haar kleinkinderen nooit, en dat breekt haar hart
Extra vitaminepillen in de winter helpen niet: zo versterk je écht je immuunsysteem
Feestende uitvaartondernemers laten lichamen ontbinden en geven familie betonpoeder mee: “Ze lagen op elkaar gestapeld”
