De Mocro War, een liquidatiegolf waarbij veel Marokkaanse topcriminelen betrokken zijn, is hét hoofdpijndossier geworden van de
politie, schrijft het . De vete escaleerde twee jaar geleden na een
ruzie over een verdwenen partij drugs in de Antwerpse haven. Op elke liquidatie volgen represailles. De krant noemt 5 redenen waarom we deze oorlog binnen de Mocromaffia wél erg moeten vinden en beter niet kunnen denken: 'laat ze elkaar maar afknallen'. Bij een dubbele liquidatie vlogen de kogels tot in de slaapkamer van een buurtbewoner. Luana Xavier werd in Amstelveen maandag doodgeschoten onder het oog van haar kinderen. In juli schoten huurmoordenaars per ongeluk op straat een onschuldige jonge vader dood. Kortom de liquidaties kunnen plaatsvinden bij jou om de hoek. Vroeger volstonden een paar schoten om een topcrimineel om te leggen, bij deze liquidatiegolf worden niet zelden tientallen schoten gelost met zware wapens, liefst kalasjnikovs. De moordonderzoeken gaan moeizaam. Vooral omdat de criminelen zo taai zijn. Ze zwijgen tijdens verhoren, steken vluchtauto's in brand en via spyshops kopen ze artikelen om te voorkomen dat de politie hen goed kan volgen. Bovendien werken ze in zulke wisselende samenstellingen, dat ze moeilijk in kaart zijn te brengen. De criminelen zijn met name Marokkaanse jongeren, die laagopgeleid zijn en kansloos op de arbeidsmarkt. Ze houden van luxe en zien geen alternatief om daar aan te komen dan de criminaliteit. Straffen hebben weinig effect op deze groep. Het tempo waarin de liquidaties elkaar opvolgen, is schrikbarend hoog. Hoewel het aantal moorden landelijk gezien juist daalt, houdt de 'nieuwe' Amsterdamse onderwereld het gemiddelde hoog. Tot dusver staat de teller van de Mocro War op vijftien doden. En het einde is allerminst in zicht.