Veel te weinig gehandicaptenwoningen: Groningse woont noodgedwongen in garage ouders

Bij je ouders in de garage wonen, het is niet bepaald wat je van het leven verwacht als jonge vrouw van 26. Toch is het wel de realiteit voor de Groningse Jasmijn Berg. Ze heeft autisme en een groeistoornis waardoor ze weinig mobiel is. Een aangepaste woning was er in de hele stad niet te vinden. Jasmijn is niet de enige met een beperking die tijden wacht op een geschikte woning. Belangenorganisaties Ieder(in), Landelijk Platform GGZ en de Patiëntenfederatie ondervroegen 4.600 gehandicapten. Volgens een derde van de ondervraagden heeft hun woning niet de juiste aanpassingen: deuren zijn te smal voor een rolstoel, een traplift ontbreekt of het toilet is te laag. Bovendien voelt een groot deel zich eenzaam en onveilig. De problemen die gehandicapten nu ervaren, zijn het resultaat van kabinetsbeleid om in rap tempo bedden in instellingen af te bouwen en de verantwoordelijkheid over de heg te gooien bij de gemeente, stelt Iederin-directeur Soffer in . "Gemeenten en corporaties zouden voor voldoende woningen moeten zorgen, maar dat gebeurt niet in de praktijk." Daar weet Jasmijn alles van. Eindelijk heeft ze een urgentieverklaring te pakken, zodat ze binnenkort kan verhuizen en niet langer in een garage hoeft te wonen.

Bron(nen): AD