Satellieten moeten ergens blijven als ze overbodig zijn geworden of hun brandstof op is. Vaak storten ze dan gecontroleerd neer in het meest afgelegen deel van de Stille Oceaan. Satellieten laten hangen is geen optie. Uiteindelijk raken ze toch stuurloos en dreigen dan in botsing te komen met andere satellieten. Een andere mogelijkheid is om ze dieper de ruimte in te sturen, maar dat heeft als nadeel dat ze mogelijk in de toekomst in de weg zullen hangen. Als er genoeg brandstof is wordt daarom vaak besloten om de ruimtevaartuigen gecontroleerd in zee te laten storten. De kleinere satellieten zullen al verbranden in de atmosfeer, de grotere komen in het water terecht ergens tussen Nieuw-Zeeland en Patagonië. Dit meest afgelegen deel van de Stille Oceaan wordt wel Spacecraft Cemetery genoemd. Al meer dan 250 ruimtevaartuigen vonden er hun laatste rustplaats. Op vier kilometer diepte vind je er onder meer een groot deel van het ruimtestation Mir, diverse ruimtevaartuigen die gebruikt zijn voor het bevoorraden van het ISS, maar bijvoorbeeld ook een rakettrap van SpaceX.
Bron(nen): Scientas