Verkeersgeluiden, muziek of geschreeuw van mensen weerhouden de roodkeelsialia (Sialia sialis) er niet van om te zingen. Hij gaat zelf hardere, schelle geluiden op een lagere toonhoogte produceren om de achtergrondgeluiden te overtreffen, zodat soortgenoten en andere
vogels hem alsnog kunnen horen. Een onderzoek naar deze vogels in Ohio en op de Bermuda-eilanden laat zien dat er grote verschillen zijn in hun gezang op het vasteland in vergelijking met dat op de eilanden, ook al behoren ze tot dezelfde soort. Onderzoekers van de Universiteit van Exeter stelden ook vast dat de vogels in staat waren om hun gezang onmiddellijk aan te passen als de achtergrondgeluiden toenamen. Eerder onderzoek toonde al aan dat vogels in drukkere gebieden anders zingen, maar dit is de eerste studie die laat zien dat ze hun stemgeluid in 'real time' aanpassen. De geluiden die mensen produceren zijn vaak erg verschillend van die we vinden in de natuur, maar er kunnen ook overeenkomsten zijn. Verkeersgeluiden bv. verschillen niet erg van het geluid van watervallen of harde wind. Dieren die leven in gebieden waar die natuurlijke geluiden voorkomen, hebben al geleerd om flexibel te reageren op soortgelijke menselijke geluiden. Jammer genoeg wordt de wereld steeds luidruchtiger. Zo kan er een punt komen dat zelfs de meest flexibele diersoorten de herrie niet meer kunnen overtreffen. Bij de aanleg van wegen en vliegvelden wordt rekening gehouden met de geluidsoverlast voor mensen. Het ontwerpen van woonwijken wordt daaraan aangepast. Uit dit onderzoek blijkt dat het hoog tijd is om ook de invloed op dieren en hun leefgebieden te laten meetellen.