Het is een klassieker: je sluit je aan in een rij bij de kassa, terwijl de rij naast je veel sneller lijkt te gaan. Je stapt over naar de andere kassa en staat uiteindelijk nog langer te wachten. Onderzoekers van de Harvard Business School zochten uit waarom we niet gewoon blijven wachten. Het heeft allemaal te maken met onze aversie om laatste te zijn. We staan niet graag achteraan in een rij, net zoals we ook niet graag het minst verdienen van iedereen in onze omgeving of het kleinste huis hebben. Het gevolg van deze 'laatste plaats-aversie' is dat mensen vier keer zo vaak uit een rij gaan als er niemand achter hen staat en twee keer zo vaak naar een andere rij gaan, zelfs als dat betekent dat ze langer moeten wachten, concluderen de Harvard-onderzoekers. "Het is idioot, want het aantal mensen dat achter je staat heeft natuurlijk niets te maken met hoe lang je nog moet wachten, maar het heeft invloed op ons gedrag," zegt onderzoeksleider Ryan Buell. "Als we achteraan in de rij staan zijn we bijna twintig procent minder tevreden dan als er wel iemand achter ons staat." Het experiment bood deelnemers de mogelijkheid om in de rij te blijven wachten, te switchen naar een andere rij of gewoon weg te gaan. Ongeveer een op de vijf mensen werd ongeduldig achterin de rij en besloot naar een andere te gaan in de hoop dat ze dan sneller aan de beurt zouden zijn. Maar gemiddeld wachtten degenen die van rij wisselden tien procent langer dan als ze gewoon waren blijven staan. De deelnemers die twee keer van rij veranderden moesten zelfs 67 procent langer wachtten dan als ze nooit hadden geswitcht. "Als we in een rij gaan staan, proberen we de meest rationele keus te maken. Dat betekent meestal dat we in de kortste rij gaan staan. Maar als we een andere rij sneller zien bewegen willen we daar graag aansluiten zonder dat we weten of die rij echt sneller is. We hebben het dan vaak mis," aldus Buell. Je kunt dus beter gewoon in je eigen rij blijven staan, zelfs al ben je de laatste en lijkt iedereen om je heen sneller te gaan.
Bron(nen): The Guardian