We vinden het eigenlijk heel oneerlijk dat de vuilnisman zo weinig verdient en de directeur zoveel. Dat zouden we natuurlijk heel simpel kunnen veranderen door belastingtarieven aan te passen. Maar dat willen we niet. Waarom niet? Dat vroeg een groep internationale onderzoekers onder leiding van de Zhejiang University in China zich ook af. Proefpersonen kregen steeds twee mensen te zien op een computerscherm of op een papieren foto. Bij beiden stond hoeveel
geld ze van de onderzoekers zouden krijgen. De een was duidelijk rijker dan de ander. Bij ieder paar stond een voorstel om het geld te herverdelen. Soms ging een beetje geld van de rijke naar de arme, soms het grootste gedeelte. Omdat we
waarde hechten aan rechtvaardigheid zou je verwachten dat de proefpersonen zouden kiezen voor gelijkheid, dus evenveel geld voor de rijke en de arme, maar dat was niet zo. De deelnemers gaven massaal de voorkeur aan het herverdelen van een beetje geld. Bijna niemand koos ervoor om de rijke
arm te maken en de arme rijk. Chinezen, Amerikanen, kinderen, volwassen, stadsbewoners en een groep Tibetaanse herders, ze kozen allemaal hetzelfde. De onderzoekers stellen dat we ongelijkheid afkeuren, maar dat we het verstoren van de status quo nóg vervelender vinden.