Er is een tijd van komen...en vooral een tijd van gaan in deze aflevering van B&B Vol liefde. En dat gebeurt niet overal op een even fraaie manier. Gelukkig pakt Robert-Jan het wel vrij subtiel aan.
Weinig mensen voelen zich zó "het vijfde wiel aan de wagen" als Anne-marie. Ze hangt er maar een beetje bij, constateert de timide Apeldoornse nadat ze zichzelf vakkundig op een zijspoor heeft gemanoeuvreerd. Robert-Jan vraagt zich ondertussen af waarom de stemming in de auto opnieuw standje begrafenis heeft bereikt. Later aan zee is het niet veel beter. "Zelfs op het strand hangt een rare sfeer", vindt Els. Anne-marie was namelijk meer met de hond bezig dan met Robert-Jan. Als een klein kind holde ze achter papa en mama aan, tenminste zo zag het eruit.
Al was er bij Els eveneens weinig passioneels te bespeuren. Je moet de verleidingstactiek van Robert-Jan ook maar net doorhebben. Hij steekt zijn handen in zijn zakken zodat de vrouwen daar dan hun arm doorheen kunnen steken. Je zou ook zomaar kunnen denken dat ie gewoon koude handen heeft. Maar Robert-Jan heeft zijn conclusies getrokken. Waar Anne-marie hoopt op eindelijk een een-op-eenmoment met de Schotse jager maakt hij duidelijk dat hij ook wel graag eens bejaagd wordt en dat dat er bij Anne-marie niet inzit. Els kan nog net haar gezicht in de plooi houden. "Het is goed dat ze gaat."
Naar goed Nederlands gebruik - als het me niet zint, dan zeg ik het - stapt Joop naar Anja voor een stevig gesprek. "Je hebt amper gevraagd wat voor werk ik doe, nooit gevraagd hoe mijn sociale leven is", klinkt het kwaad. "En dat vind ik prima, maar ik doe er niet meer aan mee. Ik ga zo naar huis. Ik laat me niet permanent wegzetten." Hij vindt het heel erg dat hij niet aan de afwasmachine en de kachel mag komen, terwijl Peter wel met zijn zeemanshanden overal aan mag zitten. "Ik doe er echt niet meer aan mee. Dit is mijn grens." Klaar? Nee nog niet klaar: "Ik ben zo intens boos en verdrietig. Ik snap niet hoe je zo met iemand kunt omgaan en het dan ook niet eens zien. Ik ben witheet."
Tja, Joop stond bij aankomst nog net niet met de verhuiswagen op de stoep, maar het hele datingprogramma leek hem toen slechts een formaliteit: hij droomde van Anja. Die is ongetwijfeld blij dat die rare man weg is. De kalme sfeer keert snel terug in Biches. Wat gekeuvel over de bomen, een beetje klussen aan de kachelpijp, meer is er niet nodig.
Voor Lotte in Spanje is er wel nog wat nodig. Ze hoopt Mike het hoofd op hol te brengen, maar daar krijgt het Amsterdamse model voorlopig geen kans voor. Als ze net is aangekomen, vertrekken tortelduifjes Mike en Noor voor een spannende hike. Lotte blijft bedremmeld achter. Moet ze nu de hele dag alleen doorbrengen? Niet aardig: ze had toch gewoon meegekund. Ook Noor vindt het maar raar. Wat ook raar is: Mike kondigt aan dat hij de volgende dag met haar wil praten. Moet ze toch naar huis? En waarom praat hij dan nu niet als ze toch samen zijn? De date verloopt zo gezellig dat we ons niet kunnen voorstellen dat ze weggaat.
Het ruimt lekker op in de B&B's zonder liefde. Thijz toont zijn botte kant en stuurt Helena weg. "Om daar over vijf jaar nog naast wakker te worden, dat dacht ik niet", aldus de lomperik. En even later maakt hij ook duidelijk dat Ammarie niet is wat hij zoekt. Ze zou het drukke hoogseizoen op de kleine camping niet aankunnen en hij wil vooral andere vrouwen de kans bieden. "Het moment is misschien aangebroken om een andere camping op te zoeken, omdat je daarmee ruimte geeft aan mij en aan de vrouwen die nog komen gaan om frank en vrij en frivool hier rond te denderen." Ammarie is verbijsterd, net als de kijker. Zij - die altijd als eerste een stap terugdoet - moet op een andere camping gaan zitten wachten of het wat wordt met de overige vrouwen? "Als ik wegrijd dan ga ik naar huis", zegt ze terecht.
Het blijkt dat Thijz maar aan één iemand denkt, dat zegt hij zelf ook: "Ik moet aan mezelf denken." Ammarie heeft duidelijk de grootste persoonlijkheid. Met opgeheven hoofd verlaat ze de camping. En ze mag blij zijn dat ze niet Thijz zomerhulpje wordt.