Jan in Zweden kan zijn geluk niet op als Willem arriveert. Deze veelzijdige muzikant/barbier/sieradenimporteur maakt zoveel indruk dat het de norse B&B-houder plots wel lukt om vriendelijk te zijn.
De bakkerszoon importeert sieraden uit Bali en zong op zijn achtste al cantates van Bach. Willem is een veelzijdig mens, wil hij waarschijnlijk aan ons duidelijk maken. En Jan is direct hoteldebotel. "Hij ziet er goed uit. Het is een knappe verschijning." Andersom denkt Willem daar duidelijk anders over. "Het is bepaald geen Brad Pitt, maar als je ouder wordt gaat het daar niet om", klinkt het vergoelijkend.
Jan moet - het lijkt wel een tic - weer aan iedereen vertellen wat een boer hij is. Waarom is hij toch altijd zo bezig met hoe lomp en onattent hij is? Als je dat zo erg vindt dan doe je er toch wat aan? Bij Willem doet hij in ieder geval harder zijn best. "Ik vind niks niet leuk aan hem, alles is leuk", klinkt het enthousiast.
En Jan blijkt plots te kunnen lachen en is in staat iets vriendelijks te zeggen. Zelfs aan het feit dat Willem uit het saaie Wierden in de kop van Noord-Holland komt, weet hij een positieve draai te geven. "Dat zijn allemaal nuchter Hollanders, net als ik. Die nuchterheid helpt ook om hier te kunnen wonen." En dan gaat-ie weer: "Maar dat slaat soms om in boersheid en lompheid." Yan spreekt hem niet tegen. "Dat geeft niet, het is wie je bent."
De gastvrijheid van Jan is ronduit pijnlijk voor de andere Yan, die het er maar op gooit dat Jan van Yan heeft geleerd hoe het niet moet. Willem krijgt zelfs de officiële logeerkamer aangeboden. Hij is de eerste die bij Jan in huis mag en de badkamer met hem deelt. "Ik kreeg die optie niet", aldus Yan glimlachend doch vinnig.
Maar Willem is minder onder de indruk na een kijkje in Jans slaapkamer. "Ik zou het toch wat frisser doen, wat meer met styling, het is wel echt een mannenkamer", waarna de camera inzoomt op een poster met zoenende mannen en een peniskussen. De logeerkamer ziet er daarentegen piekfijn uit.
Willem heeft al wel twijfels. "Ik zie dat ie heel erg op zichzelf gericht is en zijn eigen weggaat, dat moet allemaal maar net passen." Later besluit hij het van de positieve kant te bekijken. "Het is een grappig eigenwijs kereltje." Maar dan begint Jan bij het eten wéér over hoe onattent hij is. Wat is dat voor complex? Wel wordt hij er "giechelig" van en doet zelfs een poging tot humor: "Ik val helemaal niet op mannen", grinnikt hij. Zijn twee tafelgasten kijken verbaasd en lachen dan maar mee. Een grapje kennelijk.