“Eigenlijk is het beste niet meer dan 2 glazen wijn per jáár!”

De Engelse verslavingsexpert David Nutt vindt ieder glas alcohol er een teveel. “Als het nu op de markt zou worden gebracht, zouden we het een harddrug noemen en verbieden.” Meer dan de helft van de Nederlandse bevolking drinkt regelmatig, 8,5 procent drinkt dagelijks en teveel. Professor Nutt was hoofdadviseur drugs voor de Britse overheid. Hij moest weg omdat hij te kritisch was. Maar hij is niet minder scherp over de gevolgen van het feit dat we bijna allemaal drinken. In The Lancet, gezaghebbend wetenschappelijk tijdschrift legden al eerder drie prominenten uit dat als je de schade voor individu en samenleving optelt, alcohol er veel schadelijker uitkomt dan de meeste andere verdovende middelen.

Maar dat maakt geen indruk, we drinken door.

“Terwijl ons lichaam beter weet”, zegt David Nutt. “Als we gewoon naar ons lichaam zouden luisteren, zouden we niet drinken. Alcohol geeft ons hoofdpijn, je gaat er van braken en — laten we eerlijk zijn — de allereerste slok is zelfs niet lekker.” “De alcoholindustrie is zich ervan bewust dat alcohol puur vergif is”, zegt Nutt. “Als het vandaag zou worden ontdekt, zou het niet op de voedingsmarkt worden toegelaten. De veilige bovengrens van alcohol zou — als je er de criteria van een voedingsmiddel op toepast — twee kleine glaasjes wijn per jaar zijn. Zou jij aan een nieuwe drug beginnen, als je zou weten dat je er het risico op kanker, dementie of een hartkwaal mee zou vergroten, of dat die je leven zou verkorten? Je zou het er niet op wagen. Maar drank heeft een speciale positie in onze cultuur.”

Zeker is: zware drinkers gaan eerder dood. En wel aan een breed spectrum van kwalen: hartaanvallen, beroertes, levercirrose, diabetes, minstens acht verschillende kankers … 200 ziektes in totaal. Daarnaast zijn er de auto-ongevallen, de dronken ruzies, de gebroken armen en benen die het gevolg zijn van een nachtje stappen. Men vermoedt dat minimaal één op vijf gevallen van dementie wordt veroor­zaakt door alcohol

Bron(nen): HLN