Er zijn steeds meer mensen die met hun kat in therapie gaan, omdat het beestje gedragsproblemen zou hebben. Mag dan zelfs de eigenzinnige kater niet meer gewoon zichzelf zijn? Het is altijd lastig in hoeverre je menselijke eigenschappen projecteert op je huisdier. Kijkt je kat echt nieuwsgierig/depri/vrolijk of denk je dat maar? Kattengedragstherapeut Liesbeth Puts stelt dat 20 tot 50 procent van de
katten gedragsproblemen heeft en merkt dat steeds meer mensen haar praktijk weten te vinden. "Er is een hoop verborgen leed bij katten omdat baasjes hun gedrag niet begrijpen." De oorzaak is volgens haar eenvoudig: katten krijgen te weinig aandacht. "Je kunt een kat niet in zijn uppie opsluiten, de hele dag gaan werken en dan vervolgens nog gaan
sporten. We geven heel veel geld uit aan katten, kopen geweldige speeltjes, waterfonteinen en mooie kattenbakken voor ze, maar hebben minder aandacht voor ze dan goed voor ze is. Als ik tegen baasjes zeg dat ze iedere dag zeker vijf minuten actief met hun kat moeten spelen, kijken ze me echt met tegenzin aan." Kattengedragstherapeut Yvon Sweere ziet vooral veel angst bij katten. "Veel katteneigenaren herkennen dat niet, omdat ze maar weinig van de lichaamstaal van dieren weten. Ik denk dat er veel dierenleed voorkomen zou kunnen worden als we op school les zouden geven over de lichaamstaal. Ook bijtincidenten bij honden kunnen dan voorkomen worden."