Bij deel van de Radboud-universiteit mogen promovendi niet zwanger worden

Bij een van de grootste faculteiten van de Radboud Universiteit zijn er ernstige zorgen over systematische intimidatie en discriminatie. Promovendi zijn geadviseerd om niet zwanger te worden, omdat dit hun carrièremogelijkheden zou kunnen belemmeren. Dat schrijft het AD

Dit is één van de vele problemen binnen de Managementwetenschappen faculteit in Nijmegen, volgens de vakbond AOB, die een vergadering organiseerde met ongeveer 45 personeelsleden. De faculteit kwam al eerder in het nieuws vanwege een tekort van miljoenen. De vakbond meldt nu dat de faculteit in een staat van chaos verkeert.

Er zal een noodbrief naar de universiteit worden gestuurd met een lange lijst van problemen, zoals het harde optreden tegen de faculteit en het ontbreken van bruikbare opleidingsplannen in politieke wetenschappen, bestuurskunde en economie.

De faculteit stond afgelopen zomer een tekort van 9 miljoen euro. Als gevolg hiervan is er een grote bezuiniging gestart en heeft het personeel te horen gekregen dat er momenteel weinig mogelijk is. Tijdelijke contracten worden niet verlengd en beloofde promoties blijven achter. Vacatures worden niet opgevuld.

In een personeelsvergadering hebben de ongeveer 45 aanwezigen gesproken over de crisis. Ze uitten serieuze zorgen, waaronder mogelijk systemische discriminatie en intimidatie van collega's. Het advies om 'maar beter niet zwanger te worden' wordt door de vakbond als 'zeer ongepast' beschouwd.

Verder wil de vakbond de situatie bij de faculteit verder onderzoeken. Er zijn tranen gevloeid. Er wordt gesproken over een cultuur van angst en verwijten met betrekking tot het blokkeren van carrièremogelijkheden.

De vakbond AOB meent ook dat de arbeidsomstandigheden drastisch zijn verslechterd door de bezuinigingen. Communicatie is verre van perfect.

Lagendijk, een vertegenwoordiger van de vakbond, vindt het verbazingwekkend dat juist bij een faculteit waar (financieel) management wordt onderwezen de problemen zo groot zijn. Volgens hem maakt het bestuur van de faculteit geen gebruik van de aanwezige kennis. Er is geen reorganisatieplan en ook geen financieel plan.

Het laatste punt dat hij aankaart, is het tekort aan extern toezicht. De hele universiteit lijkt zich weinig met de gang van zaken te hebben bemoeid. Volgens Lagendijk resulteerde dit in meer aangenomen onderzoekers zonder dat er geld voor was. De universiteit reageert door te stellen dat de faculteit te maken had met snelle personeelsgroei en financiële problemen.

Dure medewerkers voeren nu taken uit die normaal gesproken door studenten worden gedaan. Dit personeel is bijna opgebrand, velen overwegen om te vertrekken. De universiteit ontkent: Er zijn geen aanwijzingen dat veel mensen van deze faculteit elders willen werken.

Als er niets verandert, zijn werknemers bang voor de toekomst van de faculteit. Ze vrezen een neerwaartse spiraal van meer werkdruk en minder plezier, wat kan leiden tot een daling in de kwaliteit van het onderwijs en een afname van het aantal studenten.