Op vakantie willen we iets nieuws mee maken en de teugels even laten vieren. Maar daarbij nemen we risico's die we thuis nooit zouden nemen. Daarover schrijft het NRC. „Achteraf beschouwd hadden wij nooit op die boot moeten stappen,” zei een opvarende van het veerbootje dat schipbreuk leed in Indonesië in de VolkskrantWaarom dan toch instappen? ,,Deels omdat mensen die op vakantie gaan nieuwe ervaringen willen opdoen,'' vertelt Caspar Chorus, hoogleraar Choice Behavior Modeling aan de TU Delft. ,,Ze kiezen voor een avontuurlijke reis en dan willen ze niet zeuren over een gaatje in de romp.” Daarnaast zegt hij dat mensen de risico's niet kunnen inschatten. „De kans op een ongeluk met een veerboot? Is dat 1 op de 100.000? 1 op 1 miljoen? Daar kunnen mensen zich geen voorstelling van maken als ze op de kade staan.” Verder hebben ze weinig keus. Chorus: „Hier leven wij in het land van de veilige alternatieven. Daar is het . Je stapt in of je gaat thuis scrabbelen.” ,,Ook willen mensen op vakantie expres de normen van thuis even loslaten”, zegt de Delftse hoogleraar. „Het vermijden van risico’s is zo’n norm. In de vakantie schatten mensen risico’s lager in dan normaal. En ze hebben een grotere bereidheid om risico’s te nemen.” Tenslotte willen mensen achteraf geen spijt krijgen. ,,Ze denken: ‘Hoe vertel ik thuis, dat ik die mooie boottocht uit de Lonely Planetniet gemaakt heb, enkel en alleen omdat ik bang werd op de kade?’ Dit verklaart vast ook deels de beslissing om toch maar wel aan boord te gaan,” aldus Chorus.
Bron(nen): NRC
