Kwik uit vis is niet slecht voor je hart (blijkt uit teennagels)

Vis is gezond, maar vaak wordt er toch gewaarschuwd voor het kwikgehalte in sommige vissoorten. Uit een analyse van teennagels blijkt echter dat een hoger kwikgehalte de kans op hart- en vaatziekten niet vergroot. In plaats van te vertrouwen op wat mensen zeggen wat ze aten, werd het kwikgehalte in hun teennagels bepaald. Aangezien teennagels langzaam groeien, geven ze - in vergelijking met bloedproeven - een nauwkeuriger beeld van de blootstelling aan kwik op langere termijn. Bovendien zijn afgeknipte teennagels makkelijker te verzamelen en goedkoper op te slaan.

Kwik komt van nature voor in de bodem en in rotsen. Het verspreidt zich in de lucht en zet zich af in het water. Kleine vissen krijgen kwik binnen als ze zich voeden met plankton, maar zij worden opgegeten door grotere vissen. In oudere en grotere roofvissen, zoals de haai, zwaardvis en koningsmakreel, stapelt het metaal zich op. In deze vissen worden dan ook de hoogste kwikconcentraties gevonden. Vissen en schaaldieren die weinig kwik bevatten zijn bv. garnalen, zalm en zeewolf.

In grote hoeveelheden kan kwik schade berokkenen aan de zich ontwikkelende hersenen en het zenuwstelsel van jonge kinderen. Vooral voor zwangere vrouwen is voorzichtigheid geboden, omwille van mogelijke schade aan de foetus. Maar voor je hart hoef je een lekker visje dus niet te laten staan. De American Heart Association adviseert volwassenen om minstens 2 keer per week vis te eten. Zwangere vrouwen en jonge kinderen kunnen beter vis met hoge kwikconcentraties mijden en niet meer dan 350 gram vis per week eten.

Bron(nen): Huffington Post