Winter Vol liefde: voor Lana keren de kansen en Mark maakt hele rare opmerkingen

donderdag, 23 januari 2025 om 10:52

bijgewerkt om donderdag, 23 januari 2025 om 10:57

Judith heeft het er in de Pyreneeën maar moeilijk mee. Ze is eigenlijk gewoon smoorverliefd op Bart. En dan kan Mark nog zoveel "knapper zijn op de foto", het gaat haar veel meer om houding en energie.

De nuchtere boerin heeft met Mark een echte bushcrafter aan de haak geslagen. De man is in zijn element in de natuur en trekt er het liefst op uit met een groot mes en een vuursteen. Judith doet er wat minder stoer over. "Ja dat ligt me allemaal wel. Ik ga ook wildkamperen en de natuur in." De kleur van het mes kan ze dan weer minder waarderen. "Het is een beetje stereotyperend, maar je moet een gegeven paard niet in de bek kijken." Daarna mag ze zelf met de vuursteen in de weer. Ze heeft er eigenlijk het geduld niet voor. Je ziet haar denken: "Dude, neem gewoon lucifers mee."

Maar ging het tot dan toe nog wel, daarna neemt het gesprek een heel andere wending: Mark had de avond ervoor gezegd dat hij blij was dat er geen mensen waren met "lastige pronouns", die dus graag met 'hen' en 'die' worden aangesproken in plaats van met hij of zij. Dat was tegen het zere been van Judith, die graag nog even wil weten wat hij nu precies bedoelt. En in plaats van dat Mark vliegensvlug inbindt, doet de bushcrafter er nog een schepje bovenop: "Iedereen moet hun leven leven zoals hun het willen (wat dat betreft zitten de pronouns er lekker in) alleen het past niet binnen mijn leven."

Judith vraagt terecht: "Als iemand het nu fijn vindt om hen genoemd te worden, hoeveel moeite is het dan om dat te doen?" Mark vindt dat niet heel veel moeite. "Maar het past niet bij mij dus hoef ik dat soort mensen niet in mijn leven." Ouch, dat is niet alleen bekrompen, maar ook sociaal ongevoelig. Hij weet toch hoe Judith daar in staat? Die zegt dan ook geraakt te zijn: "Als ik naar mezelf kijk, heb ik me best wel eens ongemakkelijk gevoeld bij dat hele vrouw zijn, maar je wordt toch in een keurslijf geduwd."

Logischerwijs duikt ze bij terugkomst snel weer in de armen van de lieve, open Bart. En juist dat is de druppel voor Mark: hij ziet dat hij geen enkele kans maakt dus neemt hij liever zelf het initiatief. De conservatieve Limburger kan zijn zeven hoofddeksels weer inpakken.

Grenzen aangeven

In het Oostenrijkse Fürth zit nog zo'n gezellig heerschap. Jorik blijft vooral lekker zijn grenzen aangeven, want hij vindt het allemaal maar "druk in de bovenkamer" met twee vrouwen over de vloer. Nog voor de beslissende date echter kan plaatsvinden staat Marieke op de stoep. Bij aankomst is Jorik in geen velden of wegen te bekennen. Ze krijgt de tip om aan te kloppen op zijn deur. En je ziet Lana bijna bang naar boven kijken en denken: "Jij liever dan ik, succes." Erg galant reageert Jorik uiteraard niet. Hij zegt meteen dat hij de hele dag geen tijd voor haar heeft. Ze komt nog net te weten waar ze gaat slapen, maar moet verder maar zien hoe ze de dag doorkomt.

Ondertussen gaat het met Nienke helemaal de verkeerde kant op, omdat ze een beetje doorvraagt naar zijn gevoelens. Hij vindt het maar stom dat ze niet kan aangeven wat ze haat aan hem. Hallo, ze kennen elkaar net drie dagen en erg beleefd is het ook al niet om te gaan vertellen wat je haat aan mensen. Maar aan alles merk je dat Jorik voorsorteert op een exit voor Nienke, die dat in eerste instantie helemaal niet aanvoelt. Pas als Jorik duidelijk maakt dat hij zat is van de zware gesprekken, daagt het ook bij Nienke. "Ik kan dit niet nog een keer aan. Ik wilde hier even rustig zitten. Ik zat toch al meer richting Lana dus dan is het dat", klinkt het kortaf.

Jorik kiest ook daarna weer lekker voor zichzelf, hier worden geen grenzen overschreden: Marieke kan ook de rest van de dag alleen doorbrengen, want hij moet echt met zijn vrienden op stap. "Even mijn kop luchten." Meestal hebben de dates liever niet te veel concurrentie in huis, maar Marieke zal wel blij zijn met een beetje aanspraak van Lana.