Het bestaat: de lentedepressie. Terwijl de meeste mensen blij worden als de dagen langer worden en het groen tevoorschijn komt, zijn er ook mensen die dan futloos en somber worden. Ze willen er niet op uit, ze willen juist binnenblijven. De lentedepressie.
Een lentedepressie is een vorm van seizoensgebonden affectieve stoornis (SAD) die optreedt als de dagen langer worden en er meer zonlicht. Hoewel SAD vaak geassocieerd wordt met depressieve episodes tijdens de kortere, donkere wintermaanden, kan het ook voorkomen dat mensen depressieve of hypomane/manische symptomen ervaren met de toename van zonlicht in de lente. Dit fenomeen is minder gebruikelijk dan de winterse variant van SAD, maar de impact op het welzijn van de getroffenen is vergelijkbaar.
De oorzaken van seizoensgebonden stemmingsstoornissen, waaronder lentedepressie, zijn grotendeels biologisch van aard. Een belangrijke factor is de productie van vitamine D door onze huid onder invloed van zonlicht, die betrokken is bij de regulatie van een serotonine transporter genaamd SERT. In de winter kan een gebrek aan zonlicht leiden tot een verminderde regulatie van SERT, wat depressieve symptomen kan veroorzaken. In de lente en zomer kan een overregulatie van SERT optreden bij mensen die daar gevoelig voor zijn, wat ook kan leiden tot stemmingsproblemen. Daarnaast kan een overgevoeligheid voor helder licht in de lente en zomer de productie van melatonine onderdrukken, een belangrijk slaaphormoon, wat slaapproblemen en mogelijk manie bij mensen met een bipolaire stoornis kan veroorzaken.
De afkorting van deze kwaal is erg toepasselijk. Neerslachtigheid is namelijk een veelvoorkomende klacht bij SAD, in het Engels Seasonal Affective Disorder. Andere aanwijzingen kunnen zijn: