Waarom anorexia zo moeilijk te behandelen is

zondag, 07 april 2024 om 13:40

Anorexia nervosa is een van de meest hardnekkige en moeilijk te behandelen psychische aandoeningen. De belangrijkste redenen waarom anorexia zo moeilijk te behandelen is, zijn volgens deskundigen in de New York Times:

Hersenprocessen en gewoontegedrag

Uit recent onderzoek blijkt dat anorexia sterk geassocieerd is met gewoontegedrag dat diep verankerd is in de hersenen. Bij mensen met anorexia is er meer activiteit in het dorsale striatum, een hersengebied dat betrokken is bij gewoontevorming. Dit suggereert dat ze niet rationeel de voor- en nadelen van voedsel afwegen, maar handelen op basis van automatische piloot. Eenmaal ingesleten gewoonten zijn erg moeilijk te doorbreken.

Motivatie en ziekte-inzicht

Veel anorexiapatiënten ontkennen dat ze een probleem hebben of zijn niet gemotiveerd om te veranderen. De eetstoornis gaat vaak gepaard met een sterk verstoord lichaamsbeeld, waardoor ze zichzelf niet als ziek ervaren. Dit gebrek aan ziekte-inzicht maakt behandeling zeer uitdagend.

Complexiteit en comorbiditeit

Anorexia is een complexe stoornis met zowel lichamelijke als psychische componenten. Veel patiënten hebben naast anorexia ook andere psychische problemen zoals depressie, angststoornissen of dwangmatig gedrag. Deze comorbiditeit maakt een effectieve en geïntegreerde aanpak noodzakelijk, maar bemoeilijkt de behandeling.

Lichamelijke gevolgen

De extreme ondervoeding bij anorexia heeft ernstige lichamelijke gevolgen zoals bloedarmoede, botontkalking, hartproblemen en hormoonverstoringen. Deze fysieke schade kan het herstelproces belemmeren en de behandeling compliceren.

Chronisch verloop

Hoe langer iemand aan anorexia lijdt, hoe moeilijker de behandeling wordt. De eetstoornis raakt dieper verankerd in iemands gedragspatronen en identiteit. Ongeveer de helft van de patiënten die klinisch behandeld worden, valt binnen een jaar terug in oude patronen.In essentie is anorexia een hardnekkige gewoonte die diep verankerd is in de hersenen en het gedrag. De complexiteit, lichamelijke gevolgen en vaak gebrekkige motivatie maken een effectieve behandeling erg uitdagend. Een geïntegreerde aanpak gericht op zowel lichamelijk als psychisch herstel is vereist, maar heeft vaak moeite om de diepgewortelde patronen te doorbreken.

Cijfers over anorexia in Nederland:

Prevalentie:

Vrouwen: 0,3% (ongeveer 10.000 vrouwen)
Mannen: 0,1% (ongeveer 3.500 mannen)
Leeftijd: Meest voorkomend tussen 15-25 jaar

Mortaliteit:

Anorexia heeft de hoogste sterftecijfer van alle psychiatrische aandoeningen.
Ongeveer 10% van de mensen met anorexia sterft door de gevolgen van de eetstoornis.

Hulpverlening:

Ongeveer 20% van de mensen met anorexia ontvangt gespecialiseerde hulp.
Er zijn verschillende vormen van hulpverlening beschikbaar, waaronder psychotherapie, medicatie en groepstherapie.

Bronnen:

Trimbos Instituut:
Nationaal Kompas Eetstoornissen:

Cijfers over anorexia wereldwijd:

Prevalentie:

Vrouwen: 0,9% (ongeveer 67 miljoen vrouwen)
Mannen: 0,2% (ongeveer 14 miljoen mannen)
Leeftijd: Meest voorkomend tussen 15-25 jaar

Mortaliteit:

Ongeveer 560.000 sterfgevallen per jaar worden toegeschreven aan anorexia.

Hulpverlening:

De beschikbaarheid van hulpverlening varieert sterk per land.
In veel landen is er een tekort aan gespecialiseerde hulpverleners.

Belangrijk om te weten:

De exacte prevalentie van anorexia is moeilijk vast te stellen, omdat veel mensen met deze eetstoornis geen hulp zoeken.
De cijfers over sterftecijfers zijn waarschijnlijk een onderschatting, omdat veel sterfgevallen door anorexia niet als zodanig worden geregistreerd.
Anorexia is een ernstige eetstoornis die levensbedreigend kan zijn. Als je denkt dat je of iemand die je kent anorexia heeft, is het belangrijk om hulp te zoeken.